Przez Gmin臋 Gorz贸w 艢l膮ski przebiega Szlak Drewnianego Budownictwa Sakralnego przez miejscowo艣ci Uszyce, Go艂a, Koz艂owice i Jamy. W tych w艂a艣nie so艂ectwach znajduj膮 si臋 drewniane ko艣cio艂y, kt贸re wraz z wieloma innymi w powiecie oleski tworz膮 urokliwy szlak.
Uszyce- malownicza miejscowo艣膰 so艂ecka po艂o偶ona na skraju Gminy Gorz贸w 艢l膮ski. W miejscowo艣ci, opr贸cz urokliwego ko艣cio艂a, w budynku pa艂acu z ko艅ca XVIII wieku, znajduje si臋 O艣rodek Szkolno- Wychowawczy prowadzony przez Braci Szk贸艂 Chrze艣cija艅skich im. 艣w. Jana de La Salle. W Uszycach warto rownie偶 zobaczy膰 zabytkowy zesp贸艂 dworski z ko艅ca XIX wieku, Park we wcze艣niej wspomnianym O艣rodku Szkolno- Wychowawczym, alej臋 kasztanow膮 z ponad 100. letnim drzewostanem.
Drewniany Ko艣ci贸艂 Wniebowzi臋cia Na艣wi臋tszej Marii Panny w Uszycach
by艂 ju偶 wzmiankowany w 1386 roku. Jednak obecny prawdopodobie zosta艂 konsekrowany w 1517 roku. Ko艣ci贸艂 wielokrotnie przebudowywano. W latach 1677-1821 by艂 fili膮 parafii w Zdziechowiach. Dzi艣 zn贸w jest stanowi ko艣ci贸艂 parafialny. Orientowany, o konstrukcji zr臋bowej, z wie偶膮 czo艂ow膮 o konstrukcji s艂upowej. Zewn臋trzne 艣ciany szalowane, dach siod艂owy, kryty gontem. Nad naw膮 sze艣cioboczna wie偶yczka na sygnaturk臋 nakryta baniastym he艂mem pokrytym blach膮.
Koz艂owice- jedna z wi臋kszych i pr臋偶nie rozwijaj膮cych si臋 miasjcowo艣ci so艂eckich Gminy Gorz贸w 艢l膮ski. Pierwsze udokumentowane wzmianki o Koz艂owicach (Koselwitz) pochodz膮 z 1423 roku. Do 1936 roku Koz艂owice nosi艂y nazw臋 Koselwitz, p贸藕niej przez pewien czas Josefshoehe, po 1945 roku wraca polskobrzmi膮ca nazwa Koz艂owice.
Drewniany Ko艣ci贸艂 艣w. Jana Chrzciciela w Koz艂owicach
dawniej by艂 fili膮 Parafii w Gorzowie 艢l膮skim, dzi艣 (od 1956 roku) sam jest parafialnym. Ko艣ci贸艂 wzniesiono w II po艂owie XVII wieku z fundacji szlachcica Adama von Frankenberga. Orientowany, konstrukcji zr臋bowej, na nowym podmurowaniu. Niska wie偶a zbudowana w konstrukcji palowej o pionowych 艣cianach, oszalowanych, nakryta o艣miobocznym dachem namiotowym, krytym gontem. Zewn臋trzne 艣ciany ko艣cio艂a obite gontem, dach siod艂owy, r贸wnie偶 kryty gontem. Wn臋trze ko艣cio艂a sklepione pozorn膮 "kolebk膮". We wn臋trzu cz臋艣ciowo zachowana pi臋kna polichromia. O艂tarz p贸藕nobarkowy z rze藕bami. Ambona r贸wnie偶 p贸藕nobarkowowa z rze藕b膮 Chrystusa. Figury i obrazy barokowe, natomiast rze藕ba 艣w. 艁ucji p贸藕nogotycka.
Jamy- pierwsza wzmianka o miejscowo艣ci so艂eckiej pochodzi z 1499 roku, by膰 mo偶e wioska powsta艂a znacznie wcze艣niej. Ksi膮偶臋 Jan II Dobry sprzeda艂 miasto Gorz贸w 艢l膮ski z okolicznymi majatkami, w sk艂ad kt贸rych wchodzi艂y Jamy, rodzinie Frankenberg贸w z Pro艣lic (Frankenbergowie w r贸偶nych 藕r贸d艂ach r贸wnie偶 pojawiaj膮 si臋 pod nazwiskiem Proslitski). W 1527 roku w艂a艣ciecielem Jam by艂 Przec艂aw Proslitski. Kolejnym wzmiankowanym w艂a艣cicielem Jam by艂 Adam Koschenbar, prokurator kamery cesarskiej.
Drewniany Ko艣ci贸艂 pw. 艣w. Miko艂aja i 艣w. Ma艂gorzaty w Jamach
jego dok艂adna data budowy nie jest znana. Wzmiankowany w 1679 roku (w贸wczas stanowi艂 fili臋 parafii Gorz贸w 艢l膮ski), potem uleg艂 zniszczeniu. kolejna wzmianka z 1792 roku informuje o ponownym zbudowaniu tego ko艣cio艂a z fundacji hrabiego Karola Zygmunta von Aulock. Od 1956 roku jest ko艣cio艂em filialnym parafi Koz艂owice. Orientowany, drewniany, jednonawowy o konstrukcji zr臋bowej, z wie偶膮 czo艂ow膮 o konstrukcji s艂upowej. Zewn臋trzne 艣ciany ko艣cio艂a szlowane, dach siod艂owy o jednej kalenicy, kryty gontem. Wie偶a nakryta czterospadowym, namiotowym dachem, krytym gontem z niewielkim cebulastym zwie艅czeniem. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamkniete tr贸jbocznie z boczn膮 zakrysti膮, z lo偶膮 kolatorska na pi臋trze, ze schodami od zewn臋trz. Z boku nawy kruchta. Wewn膮trz strop p艂aski wsp贸lny dla nawy i prezbiterium. Belka t臋czowa z krucyfiksem. Wewn膮trz o艂tarz p贸藕nobarokowy. Ambona rokokowo- klasycystyczna.
Go艂a- niewielka miejscowo艣膰 so艂ecka, po艂o偶ona "na uboczu" w艣r贸d las贸w obfituj膮cych w owoce runa le艣nego i zwierzyn臋 艂own膮.
Drewniany Ko艣ci贸艂 艣w. Miko艂aja i Matki Boskiej Cz臋stochowskiej w Go艂ej
wzmiankowany by艂 ju偶 w 1353 roku, obecny pw. 艣. Miko艂aja pochodzi z prze艂omu XVII i XVIII wieku. jest ko艣cio艂em filialnym parafii w Zdziechowicach. Orientowany, o konstrukcji zr臋bowej, z wie偶膮 o konstrukcji s艂upowej nad wej艣ciem g艂贸wnym. Wie偶a posiada lekko pochy艂e 艣ciany, zw臋偶aj膮ce sie ku g贸rze i oszalowane. Nakryto ja dachem, nad kt贸rym znajduje si臋 mniejsza wie偶yczka o艣mioboczna, zwie艅czona baniastym he艂mem pokrytym blach膮. Dachy nad szersz膮 naw膮 konstrukcji siod艂owej, kryte gontem. Do prezbiterium przylega zakrystia z lo偶膮 kolatorsk膮 na pi臋trze. Nawa posiada strop p艂aski, natomiast w prezbiterium sklepienie kolebkowe.
W t臋czy nawy barokowa grupa Ukrzy偶owania. O艂tarz g艂贸wny p贸藕nobarokowy, a dwa o艂tarze boczne barokowe. Zabytkowe rze藕by Chrystusa i 艣wietych: Anny, J贸zefa< Franciszka, oraz Matki Boskiej Cz臋stochowskiej, poza tym stacje drogi krzy偶owej i liczne obrazy o charakterze ludowym: Tr贸jcy 艢wietej, Ecco homo, 艣w. Rocha, Ukrzy偶owania, 艣w. Walentego. Cennym zabytkiem jest kamienna, inskrypcyjna p艂yta nagrobna Hansa von K眉schenbohr, zmar艂ego w 1984 roku. Zabytkowe przedmioty liturgiczne z XVIII wieku np. lichtarze, ornat ufundowany przez El偶biet臋 Chocimirsk膮.
